چرا باید نماز بخوانیم؟چرا باید خدا را عبادت کنیم؟ و چرا این عبادت حتما باید بصورت نماز باشد؟ مگر نماز چه ویژگیهایی دارد؟
نماز و اسرار تربیتی آن
• نماز موجب یاد خداست:
یاد خدا بهترین وسیله برای خویشتن داری و
کنترل غرایز سرکش و جلوگیری از روح طغیان است. «نمازگزار» همواره به یاد
خدا میباشد، خدایی که از تمام کارهای کوچک و بزرگ ما آگاه است، خدایی که
از آنچه در زوایای روان ما وجود دارد و یا از اندیشه ما میگذارد، مطلع و
باخبر است و کمترین اثر یاد خدا این است که به خودکامگی انسان و هوسهای وی
اعتدال میبخشد، چنان که غفلت از یاد خدا و بی خبری از پاداشها و کیفرهای
او، موجب تیرگی عقل و خرد و کم فروغی آن میشود.
انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و کردار
خود نمیاندیشد و برای ارضای تمایلات و غرایز سرکش خود حد و مرزی را
نمیشناسد و این نماز است که او را در شبانه روز پنج بار به یاد خدا
میاندازد و تیرگی غفلت را از روح و روانش پاک میسازد.
به راستی، انسان که پایه حکومت غرایز در
کانون وجود او مستحکم است، بهترین راه برای کنترل غرایز و خواستهای
مرزنشناس او همان یاد خدا، یاد کیفرهای خطاکاران و حسابهای دقیق و
اشتباهناپذیر آن میباشد. از این نظر قرآن یکی از اسرار نماز را یاد خدا
معرفی میکند: «اقم الصلوة لذکری؛ نماز را برای یاد من بپادار!» (1)
• دوری از گناه:
نمازگزار ناچار است که برای صحت و قبولی
نماز خود از بسیاری از گناهان اجتناب ورزد؛ مثلا، یکی از شرایط نماز مشروع
بودن و مباح بودن تمام وسایلی است که درآن به کار میرود، مانند آب وضو و
غسل، جامهای که با آن نماز میگزارد و مکان نمازگزار، این موضوع سبب
میشود که گرد حرام نرود و در کار و کسب خود از هر نوع حرام اجتناب نماید؛
زیرا بسیار مشکل است که یک فرد تنها در امور مربوط به نماز به حلال بودن
آنها مقید شود و در موارد دیگر بی پروا باشد.
گویا آیه زیر به همین نکته اشاره میکند و
میفرماید: «ان الصلوة تنهی عن الفحشأ و المنکر؛ که نماز (انسان را) از
زشتیها و گناه باز میدارد.» (2)
بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد که شرط
قبولی نماز در پیشگاه خداوند این است که نمازگزار زکات و حقوق مستمندان را
بپردازد؛ غیبت نکند؛ از تکبر و حسد بپرهیزد؛ از مشروبات الکلی اجتناب نماید
و با حضور قلب و توجه و نیت پاک به درگاه خدا رو آورد و به این ترتیب
نمازگزار حقیقی ناگزیر است تمام این امور را رعایت کند. روی همین جهات،
پیامبر گرامی ما(صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: نماز چون نهر آب صافی است
که انسان خود را در آن شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و کثیف نمیشود.
همچنین کسی که در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواندو قلب خود را در این چشمه
صاف معنوی شست و شو دهد، هرگز آلودگی گناه بر دل و جان او نمینشیند.
آثار فردی و تربیتی نماز به آنچه که گفته شد منحصر نیست؛ ولی این نمونه میتواند نشانه کوچکی از اسرار بزرگ این عبادت بزرگ اسلامی باشد.
• نظافت و بهداشت:
از آنجا که نمازگزار در برخی از مواقع همه
بدن را باید به عنوان «غسل» بشوید و معمولا در شبانه روز چند بار وضو
بگیرد و پیش از غسل و وضو تمام بدن خود را از هر نوع کثافت و آلودگی پاک
سازد؛ ناچار یک فرد تمیز و نظیف خواهد بود. از این نظر نماز به بهداشت و
موضوع نظافت که یک امر حیاتی است کمک میکند.
• انضباط و وقت شناسی:
نمازهای اسلامی هر کدام برای خود وقت
مخصوص و معینی دارد و فرد نمازگزار باید نمازهای خود را در آن اوقات
بخواند، لذا این عبادت اسلامی به انضباط و وقتشناسی کمک مؤثری میکند.
بالاخص که نمازگزار باید برای ادای فریضه
صبح پیش از طلوع آفتاب از خواب برخیزد، طبعا یک چنین فردی گذشته از این که
از هوای پاک و نسیم صبحگاهان استفاده مینماید، به موقع فعالیتهای مثبت
زندگی را آغاز میکند.
آثار فردی و تربیتی نماز به آنچه که گفته شد منحصر نیست؛ ولی این نمونه میتواند نشانه اسرار بزرگ این عبادت بزرگ اسلامی باشد.